Bagażnik

Ostatni cieplejszy (choć jeszcze nie wiosenny) weekend spożytkowałem na umycie i odkurzenie auta. Przy okazji uświadomiłem sobie, jaki bajzel uzbierał mi się w bagażniku. Dwie puste skrzynki po ziemniakach i słoikach od teściów z Dolnego Śląska, torba z siedmioma butelkami po Ciechanach (wożę to jak głupi, bo szkoda mi wywalić, a polskie przepisy są tak ułomne, że bez paragonu nie chcą przyjąć butelek), no i prawidziwy hit - łopata. Kiedy na początku grudnia przysypało mocno, Poznań ruszył po coś do odkopania auta, bo plastikową domową szufelką to ja sobie mogę po głowie podrapać. No a że wszyscy pomyśleli podobnie, kupno poręcznej saperki w Warszawie było cudem. A że auto trzeba było jakoś odkopać, a lód skrószyć - Poznań kupił łopatę, którą była. A że zajmuje całą szerokośc bagażnika to trudno... I tak ją będę woził, jak kretyn, aż wraz z nowym mieszkaniem nie nabędę drogą kupna piwnicy tudzież komórki lokatorskiej. Na szczęcie idealnie wpasowała się z brzegu i nie zajmuje miejsca.